Rynek ESCO w Polsce posiadając istotny potencjał, wciąż stoi u progu fazy rozwoju, a liczbę graczy, którzy na nim operują, biorąc pod uwagę zarówno firmy ESCO jak i klientów, nadal określić można jako niewielką. Firmy ESCO działają w różnych sektorach oraz na rzecz różnych klientów. Część firm ESCO oferuje szeroki wachlarz przedsięwzięć, inne zaś świadczą ofertę w jednym wyspecjalizowanym segmencie rynku (np. firmy oferujące modernizację oświetlenia ulicznego). Klientami firm ESCO może być sektor publiczny, komercyjny, energetyczny, przemysł, małe i średnie przedsiębiorstwa, a nawet gospodarstwa domowe, stanowiące w swojej masie znaczny potencjał dla redukcji zużycia energii w zakresie sprzętu gospodarstwa domowego oraz oświetlenia.
Mieszkalnictwo wielorodzinne można podzielić z punktu widzenia zarządczego i własnościowego na kilka sektorów: spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkańców, budownictwo komunalne, budynki prywatne (kamienice), Towarzystwa Budownictwa Społecznego. Każda z tych grup ma zróżnicowany system zarzadzania (podejmowania decyzji) i potrzeby. Sektor mieszkalnictwa praktycznie nie jest objęty dotacjami unijnymi, stąd coraz częściej przejawia zainteresowanie formułą ESCO. Konkurencją dla formuły ESCO są dotacje z tytułu premii termomodernizacyjnej i remontowej. Główne obszary realizacji dotyczą kilku zagadnień: modernizacja instalacji C.O. i C.W.U., budowa nowych instalacji C.W.U. w miejsce piecyków łazienkowych, modernizacja węzłów ciepłowniczych, modernizacja i wymiana źródeł ciepła. Najwięcej realizacji występuje w spółdzielniach i wspólnotach mieszkaniowych. Bardzo mało w budownictwie komunalnym. Budownictwo społeczne (TBS) to stosunkowa nowa forma i nowa substancja mieszkaniowa. Zdarzają się jednak potrzeby związane z wymianą drogich w eksploatacji opalanych olejem źródeł ciepła. TBS to budownictwo niskonakładowe, które często charakteryzowało się oszczędnościami na etapie inwestowania.[1]
[1] „Rynek ESCO w Polsce – stan obecny i perspektywy rozwoju” Instytut Ekonomii Środowiska